Cookie Instellingen

Om Topfund.nl goed te laten functioneren maken we gebruik van cookies. Lees hier meer over Privacy & cookies.

Alle cookies accepteren
sluiten
Van somberheid troef naar ware hosannastemming
Portret Hein Praats
Een column door
Hein Praats

Van somberheid troef naar ware hosannastemming

Datum:
11/11/2019
Financiële markten kenmerkten zich dit jaar voor lange tijd door zorgen over de politiek- en macro-economische gesteldheid van de wereld. Een vleugje hoop heeft daar recent verandering in gebracht. Voor zo lang als het duurt… Tot voor kort positioneerden beleggers zich in 2019 vooral defensiever. Dat werd ingegeven door angst voor verdere escalatie van de handelsoorlog, mindere groeivooruitzichten en toenemend recessiegevaar. Gezien de macro-economische cijfers die dit jaar wereldwijd verslechteren, waardoor als gevolg de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) en het International Monetair Fonds (IMF) hun groeiprognoses eerder al omlaag bijstelden, leken die angsten zeker niet onterecht.

Selectievere strategie

Hoewel de grote aandeleninkoopprogramma’s van bedrijven als steun in de rug dienden voor de beurzen in het algemeen, werden institutionele partijen dus wel kieskeuriger in hun selectiebeleid en roteerden onder meer van cyclische naar defensieve sectoren en van hoge naar lage volatiliteitaandelen. De vraag naar goud nam eveneens toe, want in tijden van aanzwellende onzekerheid en sombere voorgevoelens gedijt het edelmetaal uitstekend: op het hoogste punt gemeten (begin september) bedroeg de waardestijging, year-to-date, zelfs meer dan 20%. Daarnaast raakten obligaties, door de inverse relatie met de rente, nog meer in de gratie omdat de gedachte van een ‘lower for longer’-renteomgeving aan kracht won. Niet voor niets verlaagde de machtigste centrale bank van de wereld, de Amerikaanse Fed, de rente in oktober alweer voor de derde keer dit jaar.

En toen deden daar ineens roddels over een ‘fase-één akkoord’ in de slepende Chinees-Amerikaanse handelsoorlog de kop op. Hoewel een eventueel akkoord óver een fase-1 akkoord, op het moment van schrijven in ieder geval, nog steeds niet officieel is bevestigd, heeft het er schijn van dat Trump en Xi Jinping de handelsoorlog niet nog verder lijken te willen escaleren. Een positieve wending zullen we maar zeggen, al ben ik van mening dat het hier slechts een heel klein slagjé betreft in een nog lang niet gestreden strijd, die toch vooral draait om hegemonie en macht op het wereldtoneel.

Sentimentomslag

Niettemin sloeg het beleggerssentiment, daarbij geholpen door een recent lichte opleving in macro-economische cijfers (een beter banenrapport en gestegen vertrouwen van Amerikaanse inkoopmanagers), volledig om. De Amerikaanse rente liep op, obligaties werden verkocht en de dollar steeg aan waarde. Net als de Chinese renminbi, die tegen de dollar voor het eerst sinds augustus weer onder de 7 handelde. Aandelen werden massaal gekocht, wat onder meer ten koste ging van goud dat juist aan waarde inboette. Met dagelijks nieuwe hoogtepunten op de beurzen kunnen we onderhand spreken over een heuse jubelstemming.

Te zelfgenoegzaam

Toch valt te bezien hoe lang dit plots euforisch sentiment stand houdt. Los van een eventuele stemmingdrukkende tweet van Trump (in de trant van ‘onderhandeling met China lopen toch stroever dan het zich eerder liet aanzien’), is zelfs het bereiken van een fase-één deal slechts een druppel op een gloeiende plaat. Hoewel daarmee een volgende ronde van tariefsverhogingen op Chinese producten zou kunnen worden uitgesteld, zie ik daarmee in de verste verte geen einde komen aan de onderliggende strijd om de wereldmacht. Daarom denk ik dat beleggers momenteel te optimistisch en zelfgenoegzaam zijn en te veel van het goede inprijzen. Terwijl waarderingen sky-high staan, blijft er sprake van gevoeligheid voor tegenvallende economische data en teleurstellend nieuws op het handelsfront. Bovendien gaan we met de feestdagen voor de boeg ook een meer illiquide periode van het jaar tegemoet. Hoewel de hosannastemming misschien best nog wel een tijdje langer kan voortduren, acht ik het toch niet onverstandig wanneer beleggers alvast wat gas terugnemen.