Aandelenbeurzen hebben de afgelopen jaren uitstekend gepresteerd. Vooral in de techsector werden telkens weer nieuwe hoogterecords gebroken. Daar lagen onder meer een lage kapitaalbehoefte en stijgende winstgevendheid aan ten grondslag. Grote techbedrijven zwommen in het kasgeld, waarbij activa bovendien niet bestonden uit fabrieken, vliegtuigen of schepen, maar slechts uit een klantenbestand met waardevolle informatie óver die klanten. ‍

De turbo erop‍

Door de coronacrisis werd de turbo er nog eens opgezet, want vanwege de lockdowns gingen we massaal thuiswerken en online bestellen. Beleggers zagen kansen en investeerden steeds meer in ICT en media. Dit stuwde de winstgroei – en dus ook de koersen – van deze bedrijven op, waardoor in Nederland onder meer ASML en Besi tot nieuwe beursparels wisten uit te groeien.

Die gunstige omstandigheden werden ook nog eens enorm geholpen door een ultralage renteomgeving waarbij liquiditeit tegen de plinten opklotste. In een wereld die zo werd overspoeld met gratis geld, lagen er voor aandelen weinig alternatieven voorhanden. Op obligaties werd in ieder geval nauwelijks, of vaak zelfs negatieve, rente ontvangen. Bij gebrek aan beter stopten beleggers hun geld dan ook massaal in (vooral) bekende en succesvolle aandelen, als was er constant sprake van ware beleggingsdrang.‍

Maar… roet in het eten gekomen‍

We zien de afgelopen weken echter dat de toekomst er een stuk minder rooskleurig is komen uit te zien. Dat komt vooral door de oplopende inflatie. Terwijl die jarenlang zo dood was als een pier, hebben het snelle herstel van de wereldeconomie – waardoor internationale aanvoerketens verstopt zijn geraakt –, de stijgende energieprijzen – als gevolg van (weer) hogere vraag en geopolitieke onrust – en een tekort aan arbeid gezorgd voor toenemende geldontwaarding. Daardoor is vooral in de VS de rente gaan stijgen, maar moet in Nederland de Staat na lange tijd bijvoorbeeld ook weer gaan betalen voor hun 10-jaars leningen.

Dat hogere rentes van negatieve invloed zijn op de aandelenkoersen in het algemeen moge duidelijk zijn, maar vooral voor technologieaandelen zullen de gevolgen voelbaar zijn. Aangezien de winsten van deze groeiaandelen vaak pas op de langere termijn worden gerealiseerd, moeten beleggers toekomstige baten immers vanaf een later tijdstip terugrekenen naar het heden. Het contant maken van verder weg gelegen winsten tegen een hogere rente werkt dus extra negatief door op de waarderingen.‍

Veel aandelen al in koers gehalveerd‍

Dat hebben we de eerste weken van dit jaar ook teruggezien in de forse koersdalingen op de Amerikaanse Nasdaq, waar ruim een derde van de aandelen al 50% lager ligt dan hun hoogste notering gedurende de afgelopen twaalf maanden. Inmiddels is het negatieve sentiment overgewaaid naar alle aandelenbeurzen, waarmee een periode van almaar stijgende koersen en nieuwe hoogterecords over de gehele breedte een halt is toegeroepen.

De hamvraag is nu uiteraard hoe inflatie en rente zich dit jaar verder gaan ontwikkelen en vooral: hoe beleggers er mee moeten omgaan. In ieder geval prijzen de markten in dat de Fed dit jaar vier of misschien wel vijf rentestappen zal gaan zetten, terwijl de obligatie-opkoopprogramma’s tegelijkertijd zullen worden afgebouwd. ‍

(Veel) selectiever worden‍

Zoals gezegd zullen hogere inflatie en oplopende rentes negatief uitpakken voor de aandelenwaarderingen. Daardoor wordt het in ieder geval zaak om beter te gaan selecteren, lijkt me. Wellicht is het daarbij goed om meer te gaan spreiden en zeker niet meer alle pijlen op tech te richten. Met signalen dat Covid-19 op den duur naar verwachting steeds meer op de griep gaat lijken, zouden luchtvaart-, horeca- en entertainmentaandelen bijvoorbeeld weer een stuk interessanter kunnen worden.

Daarnaast kan het allerminst kwaad om de aandacht te gaan verleggen naar andere beleggingscategorieën. Dan denk ik bijvoorbeeld aan goud. Hoewel ook dat niet zonder risico is – wel een goede inflatiehedge, maar hinder van oplopende rentes – kunnen de veilige haveneigenschappen van het edelmetaal in tijden van verhoogde onzekerheid in ieder geval zorgen voor stabiliteit in beleggingsportefeuilles.