.svg)
Verschillende banken hebben familiefonds Archegos geholpen om met een enorme hefboomwerking te kunnen handelen in een handjevol aandelen. Met verliezen die tot in de miljarden zijn opgelopen, mogen zij nu op de blaren zitten.
Toen eind maart de koersen van een aantal Amerikaanse mediabedrijven en Chinese techaandelen onderuitgingen, werd al snel duidelijk dat dit slechts het begin was van een ware liquidatiegolf. Wat namelijk bleek is dat een hele grote positiehouder in die aandelen, Archegos Capital Management, niet meer aan zijn margeverplichtingen kon voldoen.
Die posities had Archegos-oprichter Bill Hwang opgebouwd met hulp van een aantal grootbanken die hem toestonden om met een excessieve hefboom en genereus gebruik van derivaten in die aandelen te handelen. Toen Hwang financieel niet meer bij machte was om extra marge te storten teneinde de eerste (nog beperkte) koersverliezen op te vangen, werden die aandelen door onder meer het Amerikaanse Goldman Sachs, het Zwitserse Credit Suisse en het Japanse Nomura in de uitverkoop gedaan om grotere schade te voorkomen.
Goldman Sachs wist de verliezen zodoende ternauwernood te beperken, maar Credit Suisse en Nomura moesten snel genoeg met winstwaarschuwingen naar buiten treden. Bij de Zwitserse zakenbank zou het zelfs gaan om een verliespost van bijna 4 miljard euro als gevolg waarvan eerder deze week twee topmanagers zijn ontslagen.
Kort na het Archegos-debacle vroegen veel marktpartijen zich af of dit in potentie niet kon leiden tot een domino-effect zoals in 1998 het geval was bij de neergang van hedgefonds Long Term Capital Management (LTCM) en in 2008 bij de val van de Amerikaanse zakenbank Lehman Brothers.
Toch lijkt van dergelijke systeemrisico’s dit keer (nog) geen sprake. Het banksysteem is de afgelopen jaren immers meerdere keren getest, waarbij risicovolle gebeurtenissen telkens redelijk tot goed werden doorstaan. Hierbij valt onder meer valt te denken aan (de nasleep van) het Brexit-referendum in 2016, de scherpe aandelenkoersdalingen als gevolg van de coronapandemie in februari en maart vorig jaar en de wereldwijde uitverkoop van obligaties door toegenomen inflatieangst het afgelopen kwartaal.
De bankensector staat er vandaag de dag dan ook een stuk beter, en veel meer liquide, voor dan tijdens de financiële crisis van ruim 10 jaar geleden, vooral door de ingevoerde hervormingen – waaronder de Dodd-Frank Act en Basel III – die sindsdien zijn doorgevoerd.
Zo blijkt uit gegevens van de Amerikaanse Federal Reserve dat de deposito’s die bij Amerikaanse bankinstellingen worden aangehouden, de uitstaande leningen met bijna $ 6,5 biljoen overschrijden. Daarmee is sprake van een fors gestegen liquiditeitsoverschot, niet alleen ten opzichte van de $3 biljoen waar in 2020 sprake van was, maar vooral in vergelijking met het veel geringere surplus aan liquiditeit van $250 miljard net vóór de financiële crisis in 2008.
Niettemin roept de recente ineenstorting van Archegos vragen op over hoeveel leverage er nu eigenlijk in het hele financiële systeem zit. Als één enkele ongereguleerde ‘family office’ namelijk al met een factor 10 kan en mag handelen – en met $10 miljard aan eigen kapitaal dus posities kan innemen van in totaal $100 miljard –, wat laten de grootbankiers bij andere familie- en hedgefondsen dan nog meer allemaal toe?
In dat licht bekeken moeten de monetaire autoriteiten de toezichthoudende teugels ten aanzien van de bankensector dan ook geenszins laten vieren. Ze zullen waakzaam moeten blijven en snel kunnen, en móeten, handelen bij calamiteiten. Zoals in juni vorig jaar, toen veel centrale banken een dividendverbod voor banken invoerden vanwege toenemende bezorgdheid over massale wanbetalingen door geldleners als (eventueel) gevolg van de coronacrisis. Anders gezegd is een van de belangrijkere voorwaarden voor het huidige herstel dat banken de komende tijd in ieder geval in een sterke financiële positie moeten blíjven verkeren.
De informatie op deze pagina is niet bedoeld als individueel beleggingsadvies of als een individuele aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. De beloning van Hein Praats staat/stond/zal niet direct of indirect in relatie (staan) met zijn specifieke aanbevelingen of standpunten. Ondanks het feit dat Topfund alle zorgvuldigheid in acht neemt bij het samenstellen en onderhouden van deze pagina's, en daarbij gebruik maakt van bronnen die betrouwbaar geacht worden, kan Topfund niet instaan voor de juistheid, volledigheid en actualiteit van de geboden informatie . Indien u zonder verificatie of advies gebruikmaakt van de verstrekte informatie, doet u dat voor eigen rekening en risico . Aan de informatie op deze pagina's kunnen geen rechten worden ontleend. Beleggen brengt risico’s met zich mee. Uw inleg kan minder waard worden.
